“Με αγάπη από τον Βαλεντίνο σου”
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την τελευταία φράση στην επιστολή που έστειλε ο Βαλεντίνος στην αγαπημένη του (το όνομά της δεν αναφέρεται κάπου), την κόρη του φύλακά του Αστέριου (κατ’ άλλους δικαστή του), που θεράπευσε από την τύφλωσή της, ενόσω περίμενε την εκτέλεσή του.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή.
Προ-ιστορία
Καθώς για τον πραγματικό Άγιο Βελεντίνο δεν έχουν επιβεβαιωθεί πολλά, η επιλογή καθιέρωσης της γιορτής του την 14η ημέρα του Φεβρουαρίου από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στις αρχές του 17ου αιώνα, έγινε σε αντικατάσταση της ρωμαϊκής γιορτής της Σωτήρος Λύκαινας (Λουπερκάλια), γιορτή της γονιμότητας αφιερωμένη στον θεό Φαύνο (Πάνα για τους Έλληνες). Ως συνήθως συμβαίνει και με τις περισσότερες ημερομηνίες των χριστινικών εορτών! Σήμερα πάντως η γιορτή του αναγνωρίζεται επίσημα μόνο από την Αγγλικανική και Λουθηρανική εκκλησία.
Άγιασε γιατί πάντρευε τους πάντες!
Κατά τον 3ο αιώνα, μια εποχή πολύ βάρβαρη και σκοτεινή που κατά τους ιστορικούς θεωρείται πρωίμιο του μεσαίωνα, οι χριστιανοί υπέστησαν τις σκληρότερες διώξεις και βασανισμούς. Παρ’ όλ’ αυτά, το μήνυμα της αγάπης που μετέφερε ο Χριστιανισμός μεταδιδόταν ταχύτατα και άγγιζε πλέον και τον σκληρό πυρήνα της Αυτοκρατορίας, τον ίδιο της τον στρατό.
Κάπου εκεί λοιπόν εμφανίζεται ο Βαλεντίνος, χριστιανός ιερέας και αργότερα αρχιεπίσκοπος, ο οποίος δεν αρνείται να ευλογήσει οποιονδήποτε γάμο μεταξύ δυο νέων ερωτευμένων ανθρώπων, ακόμη κι αν ο ένας απ’ τους δυο ανήκει στις περίφημες λεγεώνες του τρομερού ως τότε ρωμαϊκού στρατού.
Η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα ως προστάτη των ερωτευμένων, οπότε και η δράση του γίνεται σύντομα αντιληπτή από τους Ρωμαίους, συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται σε εκτέλεση…
Η κόρη του Αστέριου και η επιστολή
Δεν είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο αν το νεαρό κορίτσι το οποίο θεράπευσε από την τύφλωση ήταν κόρη του φύλακά του Αστέριου ή του δικαστή Αστέριου ο οποίος και τον καταδίκασε σε θάνατο. Όπως επίσης δεν είναι απόλυτα επιβεβαιωμένη η τελευταία φράση στην επιστολή που έστειλε στην θεραπευμένη πλέον κόρη λίγο πριν τον εκτελέσουν (αλλού αναφέρεται ότι έγραφε μόνο “ο Βαλεντίνος σου”).
Ίσως και να μην υπήρξε καν επιστολή ή κόρη του Αστέριου. Η ουσία όμως της αγιοποίησης και ταύτισης του Βαλεντίνου με την γιορτή των ερωτευμένων, είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως υπήρξε ο ιερέας εκείνος που αναβάθμισε και διεύρυνε ηλικιακά, ταξικά και φυλετικά το μυστήριο του γάμου. Δεν αρνιόταν την ευλογία του ακόμη και σε ανήλικους, αρκεί να έμπαιναν στον δρόμο του Θεού και του Χριστού ως ευλογημένο πλέον ζευγάρι. Σήμερα ίσως να μην αρνιόταν αυτή την ευλογία του ούτε και σε ομόφυλα ζευγάρια, ποιος ξέρει!
Τα έθιμα της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου
Η πρώτη καταγραφή του εορτασμού του Αγίου Βαλεντίνου ως ημέρα των ερωτευμένων, μας έρχεται από τον Άμλετ του Σέξπηρ, όπου στο τραγούδι της Οφέλιας αναφέρει: “Τον Άγιο Βαλεντίνο γιορτάζω και ήρθα κόρη εδώ….”.
Το 19ο αιώνα στην Αγγλία αλλά κυρίως στην Αμερική ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη η ανταλλαγή μεταξύ των ερωτευμένων, μικρών χειρόγραφων επιστολών που ονομάζονταν valentines.
Έκτοτε και με την αύξηση της καταναλωτικής δύναμης των αμερικανών, σύντομα οι επιστολές έγιναν κάρτες, στην συνέχεια δώρα όπως λουλούδια και κοσμήματα, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί να κάνουν εκείνη την μέρα πρόταση γάμου στην αγαπημένη τους, προσφέροντάς της εκτός από λουλούδια κι ένα μονόπετρο διαμαντένιο δαχτυλίδι (διαβάστε επίσης: Μονόπετρα διαμαντένια δαχτυλίδια αρραβώνων: έχουν μεγάλη Ιστορία)
Στα καθ ημάς τώρα, οι όποιες προσπάθειες τόσο της ελληνικής εκκλησίας να καθιερώσουν τους Αποστόλους Ακύλα και Πρίσκιλα ως προστάτες των ερωτευμένων, όσο και του Λουδοβίκου των Ανωγείων με τον Άγιο Υάκινθο, μάλλον παρέμειναν ατελέσφορες. Τουλάχιστον από τον Λουδοβίκο μας έμεινε η πολύ ωραία γιορτή των Υακίνθιων, που λαμβάνει χώρα στα Ανώγεια της Κρήτης, μεταξύ 27-30 Ιουλίου.
Σήμερα, η διάδοση της χρήσης του Internet διευκολύνει την καθιέρωση κάποιων παγκόσμιων ημερών, όπως της μητέρας, των ερωτευμένων κλπ. Όλοι πλέον ανοίγουμε καθημερινά τον Η/Υ ή το διαδικτυωμένο κινητό μας, τα οποία σίγουρα θα μας θυμήσουν αυτές τις παγκόσμιες γιορτές.
Είτε όμως αποφασίσουμε να συμμετάσχουμε στον εορτασμό τους είτε όχι τις συγκεκριμένες μέρες, ας μην αδικούμε ή υποτιμούμε το νόημά τους, ειδικά όταν έχει να κάνει με τον αληθινό έρωτα και την άδολη αγάπη, που θα πρέπει να γιορτάζουμε και να τιμούμε καθημερινά αν θέλουμε η ζωή μας να αποκτήσει αληθινό νόημα.
(Copyright: FaCad’oro 2017)